Pustynny Lew.

Peugeot 405 to obszerna francuska limuzyna o klasycznej trójbryłowej sylwetce. Samochód zadebiutował w 1987 roku. Rok później do oferty dołączyła odmiana kombi. Produkcja sedana trwała do 1996 roku, a kombi do 1997 roku. W 1988 roku, 405'tka otrzymała tytuł "Samochód Roku". W 1992 roku miał miejsce facelifting. Odświeżono przednią i tylna część nadwozia. W miejsce plastikowej harmonijkowej blendy znajdującej się pomiędzy tylnymi światłami, pojawiła się gładka i lakierowana nakładka. Przeprojektowano deskę rozdzielczą. Ta zmiana moim zdaniem nie wyszła 405'tce na dobre. Interesująca stylistycznie konsola środkowa, po faceliftingu stała się banalna i nieciekawa. W ofercie pojawiły się nowe jednostki napędowe. Wzmocniono konstrukcję nadwozia. W latach 1993-1995, Peugeot 405 montowany był w fabryce Samochodów Ciężarowych w Lublinie, jednakże ze względu na niską jakość wykonania, nie cieszył się zbytnią popularnością. Ciekawostką jest fakt, że model 405 był ostatnim modelem Peugeot'a oferowanym w Stanach Zjednoczonych. W 1991 roku firma całkowicie wycofała się z tamtejszego rynku. Współcześnie 405'tka, w nieco zmienionej formie, wciąż wytwarzana jest w Iranie i Egipcie.

Jednakże Peugeot 405 to nie tylko stateczna wygodna limuzyna lub rodzinne kombi. To także samochód rajdowy. Odmianą rajdową jest 405 Turbo 16 GR. Ta konstrukcja została całkowicie podporządkowana rajdom, a co za tym idzie ma nie wiele wspólnego z wersją seryjną. Samochód otrzymał kompaktowe dwudrzwiowe nadwozie. Silnik umieszczony jest centralnie. Dostęp do jednostki napędowej jest bardzo wygodny, ponieważ cała tylna część nadwozia może być uchylona ku górze. Rajdowa 405'tka była wyposażona w stały napęd na 4 koła oraz elektronicznie sterowany centralny mechanizm różnicowy. Wyprodukowano 4 egzemplarze Peugeota 405 Turbo 16 GR. Trzy sztuki znajdują się w muzeum Peugeot'a we Francji, jeden parkuje w garażu prywatnego kolekcjonera.

Pod koniec lat 80, Peugeot zdominował rajd Paryż-Dakar. W 1987 debiutujący w rajdzie znakomity fiński kierowca Ari Vatanen zasiadający za kierownicą również debiutującego samochodu marki Peugeot 205 Turbo 16, odnosi zwycięstwo. Rok później Ari Vatanem przesiadł się do Peugeota 405 Turbo 16 GR, lecz nie ukończył rajdu ponieważ jego samochód został skradziony. Co prawda auto odnalazło się lecz było już za późno by wystartować do kolejnego etapu i zawodnik został wykluczony z rajdu. Niemniej jednak w 1988 roku rajd także wygrywa zespół Peugeota. Triumfuje Fin Juha Kankkunen jadący Peugeotem 205 Turbo 16. Prowadzony przez Ari Vatanen'a Peugeot 405 Turbo 16 GR wygrywa rajd Paryż-Dakar w 1989 i 1990 roku. W 1991 roku Ari Vatanen przesiadł się do Citroën'a ZX Rallye Raid i po raz czwarty triumfował w rajdzie Paryż-Dakar.

Po niepowodzeniu w rajdzie Paryż-Dakar w 1988 roku, Ari Vatanen wziął udział w legendarnym amerykańskim wyścigu górskim Pikes Peak International Hillclimb znanym także jako "Wyścig do chmur". Wyścig polega na jak najszybszym wjechaniu na szczyt góry Pikes Peak, leżącym na wysokości 4300m n.p.m. Linia startu leży u podnóża góry, na wysokości 1400m n.p.m. Od startu do mety biegnie trasa licząca 156 zakrętów, mająca średnie nachylenie 7%. Nachylenie oznacza, że na 100 metrowym odcinku, droga wznosi się o 7 metrów. Startuje się pojedynczo, jak do odcinka specjalnego w rajdach, podróżuje się bez pilota, jak w wyścigach płaskich. W 1988 roku Ari Vatanen wygrał "Wyścig do chmur" prowadząc zmodyfikowanego Peugeota 405 Turbo 16 GR. Przy tej okazji powstał jeden z najwspanialszych i niesamowitych filmów krótkometrażowych o tematyce wyścigowej. Film nosi tytuł "Climb Dance" i przedstawia zdjęcia typu "on board" z samochodu prowadzonego przez Ari Vatanen'a. Serdecznie polecam.

Firma Bburago oferowała Peugeot'a 405 Turbo 16 GR w skali 1:43 w dwóch wersjach grafiki i w czterech kolorach lakieru (zółty, biały, niebieski, czerwony). Ciekawostką jest fakt, że tylko na żółtym Peugeot'e widnieje grafika z numerem startowym 203. Peugeot'y w pozostałych kolorach lakieru, mają grafikę z numerem startowym 204. Jednakże różnic jest więcej. Grafika żółtej 405'tki przedstawia loga i napisy "Peugeot" oraz "Esso", podczas gdy na pozostałych wersjach kolorystycznych widnieją loga i napisy "Pioneer" oraz "Shell".

Na podstawie listy dotychczasowych zwycięzców rajdu Paryż - Dakar oraz numerów startowych widocznych na miniaturach, udało mi się ustalić, że firma Bburago oferowała dwa różne Peugeot'y 405 Turbo 16 GR. Miniatury w kolorach białym, niebieskim i czerwonym, przedstawiają 405'tke, która zwyciężyła w 1989 roku (numer startowy 204). W rajdzie brała udział ta w kolorze niebieskim. Żółta natomiast, przedstawia 405'tke, która zwyciężyła 1990 roku (numer startowy 203). W obu przypadkach załogę tworzyli fiński kierowca Ari Vatanen i szwedzki pilot Bruno Berglund. Jednocześnie doszedłem do wniosku, że powinienem uzupełnić moją kolekcję miniatur Bburago w skali 1:43, o brakujący model Peugeota 405 Turbo 16 GR w kolorze niebieskim, numer startowy 204.

Firma Bburago całkiem dobrze wykonała miniaturę Peugeota 405 Turbo 16 GR. Wyprodukowano we Włoszech. W katalogu Bburago model ten widnieje jako Peugeot 405 Safari. Prawidłowo odtworzono kształt przednich i tylnych lamp. Tylne lampy posiadają nawet charakterystyczny podział na poszczególne sektory. Nie ma wątpliwości, że jest to 405'tka. Na przedniej masce widoczne są dwa sporej wielkości wloty powietrza. Pomiędzy lampami odtworzono przedni grill, w centrum którego umieszczono miejsce na logo marki. Poniżej dolnej krawędzi zderzaka znajduje się osłona przedniego dyferencjału. W tylnej części miniatury odwzorowano atrybuty pustynnej 405'tki. Na klapie góruje ogromny spojler. W tylnym zderzaku widoczne są przetłoczenia imitujące otwory wentylacyjne silnika. W centralnej części zderzaka umiejscowiono Peugeot'owskiego lwa. Obok bardzo wyraźnie zaznaczono końcówkę układu wydechowego.

Patrząc na miniaturę z profilu, w oczy rzucają się szeroko wycięte nadkola. W ich wnętrzu osadzone są typowe dla firmy Bburago, koła. Pomimo, że jest to model samochodu terenowego, rozmiar kół jest identyczny jak we wszystkich innych modelach 1:43 firmy Bburago produkowanych do 2005 roku. Jednakże całość wygląda zaskakująco dobrze. Koła nie sprawiają wrażenia za małych, a głębokie nadkola sugerują że mamy do czynienia z autem terenowym. Boczna szyba posiada podział na trójkątną i uchylną część. Producent miniatury dokładnie odwzorował wloty powietrza do silnika. Wloty znajdują się na dachu, za tylnymi bocznymi szybami w słupku C, oraz tuż przed tylnymi kołami.

Więcej zdjęć: w galerii Bburago 1:43

pvs

Wszelkie prawa zastrzeżone. Kopiowanie, powielanie i wykorzystywanie treści postów oraz zdjęć bez zgody autora zabronione.

®